Με ενθάρρυνε το "αφιερωμένο".
Είπα να μείνω στη δροσιά του και να αγναντεύω πέρα στα άπιαστα όρια της θάλασσας και τ' ουρανού.
Να θυμηθώ πως οι ψυχές φτερουγίζουν με αγγελικά φτερά.
Μια ωραία σιωπή, γεμάτη χρώματα έρχεται στ' αυτιά μου.
Είναι η σιωπή της σύνδεσής μου με το επιθυμητό.
Οι στιγμές που με γεμίζουν ενέργεια είναι οι ασύλληπες στιγμές που γεννάει η μήτρα της γλύκας σου.
Αν δεν τα καταφέρουμε να συντονισθούμε στη γη, θα συναντηθούμε μέσα στις εικόνες του ονείρου μας.
Μερικά πράγματα δεν αντέχουν τη γήινη τριβή, μένουν και αναμένουν την άυλη δυνατότητα.
Κλείνεις ελεφρά τα βλέφαρα και το ταξίδι αρχίζει.
Μόνο μέσα από τη διαδρομή αυτή φτάνουμε στο καυτό αγκάλιασμα και ξεχειλίζει σαν λάβα ο πόθος μας.
Είμαστε σε ένα σώμα ξαφνικά.
Έχουμε αλλάξει διάσταση και είναι μονάχα η στιγμή που αποτυπώνεται στις πράξεις του βίου σου.
Θέλω να μ' αγγίζεις κάθε φορά που συντονιζόμαστε στο καλύτερο σημείο της ύπαρξης μας.
Μάθε πως και το αιώνιο μια στιγμή είναι...
By Stelios
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου