Στα δακρυσμένα μάτια μου θα κάψω κι απόψε τον φόβο για τις στιγμές που δεν θα ρθουν.
Τρεμουλιάζει η ψυχή κι αναδύει σκίρτημα ξέφρενο η καρδιά μου. Φευγαλέα κατοικεί στον ουρανό σου η ματιά μου.
Βελούδο η σιωπή χαράζει ανάλαφρα το δέρμα μου.
Οι τελευταίες λέξεις σου συρματόπλεγμα στον δρόμο για τα σύννεφα των ονείρων μου.
Σε ποια γλώσσα σε ποια χρώματα να σου εξομολογηθώ τον πόθο μου;
Απογυμνώθηκε η φύση στην έλλειψη σου.
Δεν βρίσκω χρώματα να ζωγραφίσω το φιλί μου ...
Κατερίνα Παππά
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου