Μια εξομολόγηση εκ βαθέων, είχε την ειλικρίνεια και την ντομπροσύνη, αλλά κάθε λέξη ήταν και μια ανατροπή σε όσα άκουγες. Ανατροπή όλου του εγώ σου στο χώρο και στον χρόνο μαζί τους. Είδες κατάματα να μην ισχύει τίποτε ή σχεδόν τίποτε από όλα όσα πίστευες. Κλονισμός τέλειος και να μην έχεις τα πρόσωπα που συντονίζεσαι μαζί τους στη συχνότητα της κατανόησης να μοιραστείς την εμπειρία. Δεν ξέρεις ποια που να σταθείς και πως να αλλάξεις τα πράγματα που να σε επαναφέρουν στην ισορροπία. Χωρίς αυτούς, είναι δύσκολο, από άποψη δεσμών και ευθυνών.
Πού είσαι εσύ που αναζητώ; Δύσκολοι οι καιροί για τέτοιες συχνότητες;
byStelios
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου